Vliegweek van 25/09 tot 03/10/2004.
ALICANTE.
Eind september, de zomer is bij ons hier dan definitief voorbij. En net zoals vorig jaar, is het dan altijd leuk om nog eens een laatste keer van het jaar de zomerzon opnieuw op te zoeken en te gaan genieten van de service van Doyouwanna in Alicante. Je moet natuurlijk altijd wel een beetje geluk hebben met het weer. En ja, deze keer was het echt raak. Een kanjer van een hoogdruk gebied palmde voor een week heel Spanje in, waardoor de zon helemaal vrij spel kreeg en de fronten mooi ten noorden moesten passeren. En zelfs de windkrachten hielden zich gedeisd en wilden ook dat dit een geslaagde vliegvakantie zou worden. Het gevolg kan je al raden. Alle dagen vliegen!
Zaterdag 25 september was voor mij een reisdag. Dit jaar had ik mijn tickets tijdig geboekt wat nogal scheelt in de prijs. En dit maal niet via het reisbureau, maar direct online bij Jet Only via hun website. Poepsimpel dus. Het inchecken verliep weeral zonder problemen en van het overgewicht van mijn vliegmateriaal en bagage werd er helemaal geen probleem gemaakt. Veel overgewicht was het wel niet, want ik had mijn oude vliegvod thuisgelaten en bij Nick de "promotie van de maand september" aangekocht, nl. een Airwave Sport 2 in de nieuwste kleuren. Een prachtig scherm. In de vooravond arriveerde ook nog Joachim uit Keulen. 's Avonds zijn we samen lekker gaan eten.
Op zondag kwam Dmitri aan, een Rus die al vijf jaar in de UK leeft en werkt. Later arriveerde ook nog Sean uit de UK, waar ik reeds vorig jaar samen mee vloog. Om maar te zeggen dat bij Doyouwanna altijd wel een internationaal vlieggezelschap is terug te vinden, zodat je er ook leuke anekdotes en vliegervaringen te horen krijgt uit andere landen. Samen logeerden we in het vakantiehuis van Nick en Kath.
Zondag 26/09 was dus mijn eerste vliegdag. El Palomaret om te beginnen is niet slecht. De startplaats is er groot en heel gemakkelijk en je hebt de keuze uit twee landingsterreinen. Mijn eerste vlucht duurde iets meer dan een uur met een toplanding. Vervolgens opnieuw gestart en na nog een mooi, rustig vluchtje geland beneden op het landingsterrein. Hetzelfde senario speelde zich af de tweede vliegdag. Opnieuw twee vluchten te El Palomaret met toplanding.
Startplaats El Palomaret. Plaats genoeg om te toplanden.
Op dinsdag hadden we al om 10.00 hr. afgesproken bij Nick thuis. We zouden naar de "bergen" trekken. Tegen de middag zaten we al boven aan de startplaats "Sierra de El Carche". Maar het was er iets te turbulent en nogal veel wind. Nick besloot om daar maar niet te wachten op betere condities en naar de startplaats "Hondon" te trekken. Een mooie vliegstek waar je in de vallei kan thermieken of je kan de hele flank van meerdere kilometers afvliegen op dynamiek. Ik heb er een mooie vlucht van bijna 2.5 uur gemaakt. Het was fantastisch. Ideaal om met mijn nieuw scherm van alles uit te proberen. Oren trekken, 360's, wing-overs. Wauuuuw, wat een verschil met mijn oude vliegvod.
Iedereen van de groep zat eigenlijk te wachten tot de wind eindelijk mooi uit de oostelijke richting ging waaien, want dan was het Cabo - fun. Prachtig soaren over de stranden met zicht op de oceaan. Maar hij blies altijd te veel uit zuidelijke richting.
Woensdag 29/09 zouden we pas in de late namiddag gaan vliegen en was er tijd om naar het strand te gaan en om de huid te laten genieten van de warme zonnestralen. Een mooi bruin kleurtje heb ik er aan overgehouden. In de vooravond heb ik een mooie vlucht gemaakt van El Palomaret van 1u.20 min. Er was bijna geen restitutie die avond zodat we rond 19.00 hr allemaal moesten gaan landen.
Donderdag had Nick vliegplaats "ONIL" uitgekozen. De startplaats ligt op 1100 m en het hoogteverschil bedraagt zo'n 400 m. Ik heb er drie vluchten gemaakt, waarvan één mooi thermiekvlucht van een uur.
Joachim is net geland op het landingsterrein van " Onil". De landingsplaatsen in Spanje zijn meestal niet zo groot. De ondergrond is er zeer ruw met hier en daar wat "Spaans gras". Het is dan ook aan te bevelen om er te vliegen met kniebeschermers. Eén uitschuiver en je hele vliegvakantie kan om zeep zijn. Ik zag er een piloot in een olijfboom vliegen. Een andere zag ik zwaar crashen tijdens de landing. Gelukkig met maar enkele diepe schaafwonden tot gevolg. Je moet ook heel geduldig zijn bij het afbouwen naar de landing, want het stijgt er overal rondom deze landingsterreinen. "This is Spain, he guys" zegt Nick ons steeds op de briefing.
Vrijdag 1/10 was er terug gekozen voor El Palomaret. In de namiddag waren de condities te sterk om te vliegen. Om 17.00 hr. ben ik gestart voor een vlucht van 2u.20 min. Thermieken van +5 . Ik ben er tot 1150 m geraakt. Door de lage inversielaag zat het plafond niet zo hoog. Maar ik heb er echt van genoten. Mee vliegen tussen de plaatselijke ervaren piloten is bijzonder leerrijk. Zeker op het gebied van thermiekvliegen, waar ik eigenlijk niet zo veel ervaring mee had. Mede omdat mijn vorige vleugel mij tijdens het vliegen weinig te vertellen had. Nieuwe vleugels geven je continue informatie door. Wat een verschil! Parapente vliegen is niet anders dan reageren op de signalen die je vleugel je continue tijdens de vlucht verteld. Dus collega's piloten. Vlieg je nog met een oude vliegvod? Schaf u een nieuwe aan. Werkelijk, je zal versteld staan en zo veel meer vlieggenot aan je vluchten beleven. s'Avonds had Nick en Kath gereserveerd in een Spaans restaurant, waar we met de hele groep van wel 15 piloten die Nick gidste, ons de hele avond hebben tegoed gedaan aan de Tapas bar en de heerlijke Spaanse wijnen. Op de terugweg hebben we nog in El Altet gestopt, waar de jaarlijkse Fiesta plaats vond.
Zaterdag 2/10 was mijn laatste vliegdag. Na het ontbijt vertrok Dmitri opnieuw naar huis. In de namiddag stond mijn "jaarlijkse" tandemvlucht met Nick op het programma. Omdat Nick te kampen had met een pijnlijke elleboog, vloog José Manuel Bartual, een Spaanse toppiloot dit keer de tandem. Het was een prachtige vlucht van meer dan een uur in sterke condities. Ik heb er een digitaal videobandje van één uur aan overgehouden met leuke opnames van de hele vlucht. Iets om naar uit te kijken!
Enkele foto's getrokken uit de filmopnames van de tandemvlucht. Linkse foto is direct na de start en de twee andere tijdens de vlucht.
Later draaide de wind meer oostwaarts, zodat enkel toppiloten nog in de lucht hingen. Pepe van het Sat team toonde zijn kunstjes, Rafa voerde nog wat SAT manoeuvres uit en Andy Abi, de acro testpiloot van FB acro gliders was er ook aan het werk. Tof om naar te kijken.
Omdat de wind meer naar het oosten was gedraaid besloot Nick om ons toch nog in laatste instantie van de Cabo - fun te laten genieten. Tegen 19.00 hr. stonden we op de startplaats van Cabo te Santa Pola. De wind blies er nog wel vrij strak, zodat het starten voor velen niet zo vanzelf verliep. Er liepen er veel achter hun vleugel dwars over de startplaats. Na nog even te hebben gewacht is het mij gelukt om te starten en heb ik de laatste vliegavond toch nog succesvol kunnen afronden met een soarvlucht van 40 minuten. De landing op het strand aan de kapel moest zelfs in de lichte (!!??!!) duisternis gebeuren.
Startplaats Cabo te Santa Pola.
Soaren tot sunrise. In de verte zie je de lichtjes van Alicante stad. Links beneden het landingsterrein.
Zondag 03/10 was mijn reisdag terug naar huis. Om 11.30 hr. de Boeing 737 - 400 opgestapt en 2u.15 min. later geland op Zaventem met weeral een ervaring rijker. Van de verschillende vlieguitstappen was dit zonder twijfel de mooiste. Alle dagen gevlogen en veel bijgeleerd, het was prachtig! Uiteraard is dit alleen maar mogelijk geweest door de uitstekende gidsing van Nick. Op het juiste moment op de juiste vliegstek worden gebracht is essentieel om prachtige vluchten te kunnen maken. In totaal 11 vluchten en meer dan 11 uur "in the Air". Bedankt, en bij leven en welzijn, tot volgend jaar hé, Nick.
Meer info: www.doyouwanna.net