Mijn eerste echte luchtervaring dateert van in de zomer van 1998. Toen ben ik samen met mijn vader meegevlogen met een warme luchtballon. Een fantastische ervaring. We waren 's morgens vroeg vertrokken voor een ochtendvlucht van op de grote markt te Sint - Niklaas. Voor wie nog niet met een hete luchtballon heeft meegevlogen, een echte aanrader, hoor. Tijdens de wintermaanden die daarop volgde, had ik via het internet wat info opgezocht i.v.m. vrije vlucht en was terecht gekomen bij vliegschool ZuidWest. Na die winter, in maart ben ik er mijn vijfdaagse cursus parapente aan de lier gestart. Na de cursus heb ik dan mijn eigen vliegmateriaal aangekocht en ben lid geworden van de zeilvliegvereniging "Jan Van Gent".
Eind jaren zeventig gebruikten Franse alpinisten matrasvormige springparachutes om van de berg terug naar beneden te vliegen. In de jaren tachtig werden deze matrassen voorzien van meer cellen en kregen ze een vleugelprofiel. Er werden alsmaar meer aangepaste en lichtere materialen gebruikt. Dit kon omdat een parapente niet de schok van een vrije val opening moet kunnen weerstaan. Door die ontwikkeling zijn de parapentes van tegenwoordig prachtige vleugels geworden, met heel goede vliegeigenschappen. Het is trouwens ook de meest eenvoudige vorm van vliegen. Opgevouwen tot een klein pakje, kan hij in een rugzak worden meegenomen, zodat je van niemand afhankelijk bent. Je start dan vanaf een berghelling of in ons vlakke Vlaanderenlandje, met behulp van een lier. In thermiek of stijgwinden kan je dan lange tijd, soms uren in de lucht blijven.
Tijdens het optrekken aan de lierkabel.
Gezien vanuit de lucht.
Zicht tijdens het vliegen.
Enkele foto's genomen tijdens vlieguitstappen.
Vogezen: Net na de landing.
Op de camping te Urbés
Tijdens de landingsfase.
Met z'n allen in de lucht te St. Hilaire du Touvet
Aan het Lac de Serre-Ponçon. te St. Vincent Les Fort.
In afwachting op beter vliegweer in Le Mont-Dore.
September 2002 : Dune de Pyla - 114 m hoog.
Zaterdag 22 februari 2003.
REVIN
Revin is een vliegplaats gelegen in de Franse Ardennen. Vanaf de startplaats Falière (Crête du Mont devant Revin) hebben we allemaal een prachtige vlucht gemaakt van meer dan een uur.
Meer info: Klik hier.
Zondag 16 maart 2003.
Haulmé
De vliegcondities zaten niet mee. De wind waaide erg vlagerig en het was turbulent.
Vliegweek in de Vogezen.
Van 4 tot 9 mei 2003.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om een week te gaan vliegen naar St.Hilaire du Touvet en omstreken, maar de meteo voorspelde maar weinig goeds in die regio. De dag voor het vertrek nog uitvoerig de Franse weerberichten uitgeplozen en op het allerlaatste moment dan toch maar beslist om in de Vogezen te blijven. Daar waren de vliegkansen het grootst. Zondagochtend heel vroeg samengekomen en na een tankbeurt te Luxemburg recht naar de camping te Urbés gereden. Na het opzetten van de tenten vertrokken we naar de landingsplaats aan de Aero-tec om daar een wagen achter te laten en vervolgens verder naar de startplaats van Le Treh te rijden.
Tegen 19.00 hr. was de wind voldoende afgezwakt zodat we allemaal een mooi avondvluchtje hebben kunnen maken.
Op bovenstaande foto zie je mijn start vanaf de startplaats bovenop Le Treh. Het was een leuk en rustig avondvluchtje.
In volle vlucht
Plooien na de landing.
Op bovenstaande foto zie je mij net na de landing na een vlucht vanaf de Drumont.
Op de camping nagenieten en ondertussen een hapje eten.
Vrijdag was de laatste dag. In de voormiddag hebben we elk nog een glijvluchtje gemaakt van de Siebach. In de namiddag begon het te regenen, zodat we besloten om in te pakken en na een geslaagde vliegweek opnieuw huiswaarts te rijden.
Tweedaagse in de Franse Ardennen.
30 en 31 mei 2003.
Bart staat startklaar te Haulmé.
Gezellig kamperen op de camping te Haulmé.
Net toegekomen op de startplaats te Revin, na 25 minuten serieus klimwerk.
Haulmé.
Zaterdag 16 augustus 2003.
Normaal zouden we in het lange weekend van de 15 de augustus nog eens naar de Vogezen afreizen. We waren uitgenodigd door Guido De Baets, die op de camping van Urbés zijn caravan heeft staan.
Maar we hadden natuurlijk ook de meteo in de gaten gehouden en die voorspelde daar slecht vliegweer. Enkel de zaterdag zou het wat meevallen, maar voor de andere dagen werd er onweer en regen voorspeld. Dus maar uitgekeken naar een andere mogelijkheid. Aan de kust werd er veel wind, tot zelfs een vijf beaufort gegeven, zodat Nieuwvliet ook niet aan te raden was. Dan maar de Ardennen. Voor vrijdag voorspelden ze een N - wind, maar voor zaterdag werd een NO 2-3 gegeven. Dus het zou Haulmé worden. Zaterdag ochtend om 08.00 hr. thuis vertrokken en iets na 10.00 hr. kwam ik aan het landingsterrein te Haulmé aan. Bart die met zijn moto naar Haulmé was gereden, was ook reeds gearriveerd. Twintig minuten later kwam Roland ook toe en vertrokken we naar de startplaats. De wind zat er goed en er was een licht briesje. Direct ons vliegmateriaal klaar gemaakt en starten maar. Bart vertrok als eerste, ik daarna en tenslotte Roland. Het vervolg kan je zien via onderstaande foto's. Het is maar een greep uit de meer dan zestig foto's die deze vliegdag hebben opgeleverd. Plus ook weeral een half uur filmmateriaal. Amaaiiiii, 'k zal werk hebben de komende winter, om er leuke filmpjes van te monteren.
Net gearriveerd op de startplaats.
Roland staat klaar om te starten.
Roland hoog in de lucht.
Bart passeert ook weeral.
Veilig geland na een geslaagde vliegdag.
Nord - Pas de Calais.
Zondag 7 september 2003.
De vliegplaatsen in de Franse Ardennen worden tijdens de herfst- en wintermaanden gedeeltelijk gesloten voor de jacht. Dus was het tijd om eens uit te kijken welke alternatieven er nog voor handen waren. Bart had de meteo opgevolgd en ons uitgenodigd om eens mee naar de vliegplaats te Licques te gaan, gelegen in het departement Nord - Pas de Calais te Frankrijk. De windkracht en -richting was ok, dus hadden we zondagmorgen afgesproken aan de afrit te Aalter. Roland had er ook weer zin in en was de chauffeur van dienst. Via de E40 verder richting Veurne, Duinkerke en daarna verder binnendoor via Ardres naar Licques. Na een inspectie van het landingsterrein vertrokken we naar de startplaats. De wind blies maar een 12 km/h en draaide soms wat door naar een westelijke richting. Geen al te beste vooruitzichten, zodat we maar besloten om het langs de kust te gaan proberen. Wimereux - sud, net boven Boulogne-s-mer, waar de Site de La Crèche is gelegen. De richting was er perfect alleen nog wat weinig wind en het getijde was ook nog wat te hoog. Dus hadden we nog tijd om eerst onze honger te stillen. De meegebrachte koffiekoeken en boterhammetjes moesten eraan geloven. De wind wakkerde nog wel iets aan, maar haalde de 20 km/h nauwelijks, zodat het zeer moeilijk zou worden om boven te blijven. Roland offerde zich op als proefkonijn en vertrok als eerste.
Met zeer veel moeite kon hij de duin afvliegen, maar tijdens het bochten viel hij eruit en moest noodgedwongen zijn landing op het strand inzetten.
Ik had mijn scherm ook reeds klaar gelegd, maar besloot toch maar om niet te starten, omdat de wind niet meer toenam, eerder nog meer afzwakte.
Na het plooiwerk hebben we nog de site van Equihen bezocht en op de terugweg Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez aangedaan. Prachtig om te bezoeken. Vooral de steile krijtrotsen zijn er indrukwekkend. En je kan zo aan de overkant van het kanaal Engeland zien liggen. Meer dan de moeite waard.
Meer info en foto's over de verschillende vliegplaatsen aldaar kan je vinden via volgende link: http://vol.libre.free.fr/index.html
Zaterdag 18-10-2003 : Vliegen te Marcourt.
Er was een O - wind voorspeld, 4 - 5 bft aan de kust en een 3 bft in het binnenland. Aangezien de vliegplaats te Haulmé gesloten was wegens het jachtseizoen, hadden we afgesproken om eens naar de Belgische Ardennen te trekken. La Roche Marcourt is een O - georiënteerde vliegplaats gelegen net voorbij Rendeux. We hadden rond 10.30 hr. afgesproken aan de brug over de Ourthe te Marcourt. Na de beide landingsterreinen te hebben bezocht, vertrokken we naar de startplaats gelegen in het bos. Die is net groot genoeg om één scherm klaar te leggen en volledig omsloten door hoge loofbomen. Niet simpel dus. En een bijkomend probleem: er was geen wind. Aangezien niemand van ons daar reeds gevlogen had, besloten we te wachten tot de plaatselijke piloten arriveerden. Zij beweerden dat het geen probleem was om met die condities te starten, al waren er toch wel enkele pogingen nodig eer zij weg geraakten. Sommige scheerden rakelings langs de hoge loofbomen. Een bijkomend probleem was dat de opkomende wind te veel uit het noorden waaide, zodat je eigenlijk onder de wind moest vertrekken.
Aangezien het te gevaarlijk was om te starten, besloten we wijselijk om niet te starten. We hebben nog de belangrijkste vliegplaatsen in de omgeving bezocht, waaronder Corimont en Les Crestelles en zijn daarna opnieuw huiswaarts gereden.
Leshelling te Boom.
Om het starten en het landen in te oefenen ga ik regelmatig naar het provinciaal recreatiedomein "De Schorre" te Boom. Achteraan is daar een uitstekende leshelling met een niveau verschil van meer dan twintig meter. Ideaal om te oefenen. De windrichting moet wel tussen ZO en ZW liggen.
Foto's leshelling te Boom.
Zo. 17 december 2006: Equihen Plage.
Spelen op de duin.
Met z'n allen in de lucht.
Bart Vandeveire in volle actie.
Enkele foto's van onder het grote tandemscherm.
Klik op onderstaande link voor het bijhorende filmpje.
http://www.youtube.com/watch?v=RMaCa9sg80g
Za. 19 mei 2007: Zoutelande.
Er was ZW 10 - 11 knopen wind voorspeld en in de loop van de namiddag zou deze gaan afzwakken. Ik had met Geert de dag voordien afgesproken om met hem nog eens mee te vliegen met de tandem als passagier - cameraman. Zo kon ik nog eens wat beelden schieten om daarmee een leuk filmpje te monteren. Om 10 u was ik al aan de startplaats, maar de wind blies er 36 - 38 km/h. Enkele delta's konden nog met de nodige assistentie weg gestart worden. Ik had m'n koersfiets in de auto gestoken. Er was nog wel wat tijd voor een flinke rit alvorens de wind zou gaan minderen. Van Zoutelande naar Westkappelle verder naar Domburg en Oostkappelle ging héél vlot met de wind in de rug. Maar op de terugweg moest er flink op de pedalen worden geduwd. Na wat "parawaiten" op het terras aan het strand met nog enkele toegekomen "Freeparagliders" konden we nog genieten van Paul Cappelle zijn vliegkunstjes met z'n zweefvlieger. Voor onze parapente was de wind van 40 km/h en meer toch veel te veel.
Delta's van de Antwerpse Delta club
De start van de afstandsbestuurde zwever met 6 m vleugelbreedte.