Vliegweek van 28/05 tot 02/06/2007.
ALICANTE - Doyouwanna.
Normaal gezien was er een weekje Zuid - Frankrijk gepland met ons groepje piloten waarmee ik al enkele jaren ga vliegen maar de meteo voorspellingen waren voor de hele week ronduit barslecht. Enkel in het verste zuiden, tegen Nice was er nog een waterkansje om te kunnen vliegen, maar daar voorspelde ze ook nog veel wind. Als er iets is dat volgens mij helemaal niet zo goed samen gaat dan is dat kamperen en regen.
Dus snel de knoop doorgehakt en een goedkoop ticket online geboekt bij Jetairfly richting Alicante. De voorspellingen daar waren een stuk beter. In het begin van de week was er nog wel wat wind voorspeld, maar daarna zag het er prima uit.
Op maandag 28/05 dus om 06.15 u met de boeiing 737 - 400 opgestegen en een goeie 2 u later sta je dan in de zon te Alicante. Zoals voorspeld was er te veel wind. Tijd genoeg om dan de toerist uit te hangen. Eerst enkele uurtjes naar het strand, daarna met de wagen naar Alicante om de stad, de haven en het kasteel nog eens te bezoeken en er van de culinaire recepten te gaan proeven.
De jachthaven van Alicante.
De wandelpromenade te Alicante.
Zandsculptuur aan het Strand.
Dinsdagochtend 29/05 stuurde Nick al een berichtje. Afspraak om 09.30 u aan het benzinestation net voorbij de kiosk van El Altet. In totaal waren we met een tiental piloten present, waaronder een groep Britten die in Annecy zaten, maar wegens de slechte weersomstandigheden in één ruk naar hier waren doorgereden. Het plan van Nick voor vandaag was Carrascoy. Op de startplaats aangekomen stond de wind nog iets te west. Ik had mij reeds klaargemaakt en bij de eerste goede cycli als eerste weg. De "hous-thermal" links voor de start was reeds paraat zodat ik daar wat hoogte kon nemen, maar verder in de vallei was er nog weinig thermische activiteit. Nadat Nick mij opnieuw had naar boven gevoerd, waren de condities al een stuk beter, zodat er nog een tweede thermiekvlucht inzat. Niet veel na de landing trok de W - wind opnieuw aan zodat het bij deze twee vluchten bleef.
Startplaats Carrascoy.
Woensdag 30/05 werd het Pëna Rubia. Wie de startplaats een beetje kent weet dat dit niet de eenvoudigste is. Bovendien stond er al een flinke wind en kon er enkel gestart worden tussen de thermische cycli's in. Na een probleemloze start volgde een mooie thermische actieve vlucht waarbij ik in bellen draaide die de vario flink liet piepen. Achteraf bekeken bleek er zelfs een +7.2 op te staan. Meer dan voldoende voor mij zodat ik het na een uurtje voor bekeken hield en het landingsterrein, dat daar ondertussen dubbel zo groot is geworden, ging opzoeken.
Startplaats Pena Rubia.
Pena Rubia vanop het landingsterrein
Na de siësta trokken we richting El Palomaret waar op de startplaats de zeebries al paraat was en ik nog een zalige, 2 u durende avondvlucht kon maken. De kenners weten wel wat ik bedoel, hé. Na de landing enkel "big smile's"!!
Briefing op de startplaats.
Zonder woorden.
Weeral hoog boven de Crest uitgestegen.
's Avonds met z'n allen aan de barbecue bij Nick.
Donderdag 31/05: Vandaag moest er een koudfront passeren dat enkel wat hoge bewolking produceerde. Maar het gevolg was wel.... veel wind. De groep Fransen was eens tot op de startplaats van El Palomaret gereden en zagen hun windmeter daar 55 km/h aangeven. Dus opnieuw de toerist gaan uithangen.
Vrijdag 01/06 was het opnieuw vliegweer. Dus om 09.30 u al aan het tankstation. Het plan was om eerst naar de bergen te trekken en daarna Cabo, maar de O - wind was al paraat. Dus direct maar naar de Cabo. Eerst gestart bij nog zwakke condities en het gevolg.... eruit gevallen en geland. Snel gepakt en opnieuw naar boven gestapt. De condities waren al een stuk beter nu, zodat ik snel boven de vuurtoren hing. Voor de vuurtoren en het stuk daar voorbij was er zelfs thermische activiteit. Maar na een klein uurtje begon de wind toe te nemen en moest ik de speedbar intrappen om nog vooruit te geraken, terwijl het steeds maar bleef stijgen. Pas toen ik al een eind ver boven de zee hing, begon het opnieuw te dalen. Ik heb mij rustig boven de zee laten afdrijven tot boven het landingsterrein aan de witte kapel om er een geslaagde landing te maken. Een piloot van de Franse groep had geen speedbar aan en met hem is het veel erger afgelopen. Hoog boven de vuurtoren achteruit geblazen, paniekreactie, oren getrokken, te veel rem, ten slotte nog een eind met de wind meegevlogen en dan een heel harde landing ten gevolge van manoeuvres laag bij de grond. Gevolg: gebroken pols, hiel van de voet geblesseerd, ... ziekenhuis! In de vooravond heb ik dan nog een vlucht van 1.20 u kunnen maken aan de Cabo, ideaal als afsluiter.
Zonder woorden.
Voila, in totaal 7 vluchten erbij in m'n boekje, 6.20 u gevlogen op drie dagen te Carrascoy, Pena Rubia, El Palomaret en Cabo. Helemaal niet zo slecht volgens mij. De condities in Alicante zijn immers een stuk sterker in deze tijd van het jaar, in tegenstelling tot het voor- en najaar. Na de zomer proberen we nog eens!
Voor meer info: http://www.doyouwanna.net